Οι σύγχρονες τάσεις στο χώρο της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης προωθούν τον εκπαιδευτικό – ερευνητή, το στοχαζόμενο εκπαιδευτικό. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο ο/η εκπαιδευτικός βελτιώνει τη διδασκαλία και τις εκπαιδευτικές του πρακτικές και αναμορφώνει τη σχολική κουλτούρα. Την παρούσα έρευνα πυροδοτεί ο προβληματισμός που έχει εκφραστεί με προηγούμενες μελέτες, ότι οι εκπαιδευτικοί συχνά αντιστέκονται στην αλλαγή του ρόλου τους κατά την εκπαιδευτική πράξη, παραμένοντας προσκολλημένοι σε ήδη δοκιμασμένες λύσεις και πρακτικές. Η έρευνα στοχεύει να εντοπίσει τα σημεία σύγκλισης ή απόκλισης των διδακτικών επιλογών των νηπιαγωγών κατά την προσέγγιση δύο εννοιών από τον κόσμο των Φυσικών Επιστημών («Εξαέρωση» και «Βύθιση/Πλεύση») σε σχέση με το ισχύον Αναλυτικό Πρόγραμμα για το νηπιαγωγείο, εξετάζοντας παράλληλα δύο παράγοντες επιρροής: τη γνώση του περιεχομένου και την εξοικείωση των νηπιαγωγών με το ισχύον Αναλυτικό Πρόγραμμα. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 40 εν ενεργεία νηπιαγωγούς. Για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τις διδακτικές επιλογές θα πραγματοποιηθούν 40 ημι-δομημένες συνεντεύξεις σε εν ενεργεία νηπιαγωγούς και 10 παρατηρήσεις διδασκαλιών. Η διερεύνηση της γνώσης του περιεχομένου θα εξασφαλιστεί με τη συμπλήρωση 40 ερωτηματολογίων. Η έρευνα αποσκοπά να διατυπώσει προτάσεις προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της διδασκαλίας.
Υποψήφιος Διδάκτορας:
Καβαλάρη Παρασκευή
Τμήμα:
Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης
Σχολή:
Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου
Επιβλέπων:
Καθ. Κακανά Δόμνα (dkakana@uth.gr)
Τριμελής Επιτροπή:
(1) Δόμνα Κακανά (2) Βασιλεία Χρηστίδου (3) Αικατερίνη Μιχαλοπούλου Παραδοτέα έργου δημοσίως προσβάσιμα: