Fri, 2012-06-22 14:26 | 
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ
Το αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής είναι αρχικά η ανάπτυξη μιας γενικής μεθοδολογίας αξιολόγησης και διαχείρισης της επικινδυνότητας αστοχίας δικτύων μεταφοράς εξαιτίας διαφόρων παραγόντων και σε επόμενο στάδιο η ποσοτικοποίηση των επιπτώσεων αστοχίας του δικτύου σε τέσσερις βασικούς τομείς: ανθρώπινος παράγοντας, περιβάλλον, υποδομές και οικονομική δραστηριότητα της περιοχής. Ο κύριος στόχος της έρευνας είναι η ανάπτυξη ενός μαθηματικού μοντέλου κόστους – οφέλους που θα στοχεύει στην ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της αστοχίας και στην βελτιστοποίηση της κατανομής πόρων που θα διατεθούν για την καλύτερη διαχείριση των δικτύων.
Ουσιαστικά η έρευνα εστιάζει στο πρόβλημα της εκτίμησης και διαχείρισης της επικινδυνότητας των δικτύων και αποσκοπεί στην ανάπτυξη μεθόδων βελτιστοποίησης κατανομής των διαθέσιμων πόρων και μέσων για την μείωση της επικινδυνότητας αστοχίας των δικτύων μεταφοράς. Η διαχείριση της επικινδυνότητας συνεπάγεται την αξιολόγηση των πηγών κινδύνου αλλά και της τρωτότητας του δικτύου το οποίο μελετάμε καθώς και το σχεδιασμό στρατηγικών και διαδικασιών για τον περιορισμό του κινδύνου αστοχίας του δικτύου σε ένα αποδεκτό επίπεδο χωρίς να παραβιάζονται οι οικονομικοί περιορισμοί. Ειδικότερα προτείνεται μια μέθοδος όπου τα επίπεδα επικινδυνότητας και τα οφέλη των αντιμέτρων αναλύονται εξολοκλήρου. Τα οφέλη και τα κόστη υπολογίζονται δίνοντας τη δυνατότητα στον υπεύθυνο λήψης αποφάσεων να κάνει αλλαγές ανάμεσα στις διαθέσιμες επιλογές διαχείρισης της ασφάλειας του δικτύου. Αυτό επιτυγχάνεται με το συνδυασμό των κριτηρίων επικινδυνότητας και με την εφαρμογή της ανάλυσης κόστους – οφέλους (cost-benefit analysis). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, η επίδραση των αντιμέτρων να συγκρίνεται με άλλες επιπτώσεις και η κατανομή της επικινδυνότητας να γίνεται ελεγχόμενη.
