Fri, 2012-06-22 15:52 | 
Υφιστάμενη γνώση: Η διαγνωστική προσέγγιση των αυτοανόσων νοσημάτων του ήπατος (ΑΝΗ) όπως η αυτοάνοση ηπατίτιδα (ΑΗ), η πρωτοπαθής χολική κίρρωση (ΠΧΚ) και η πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγειίτιδα (ΠΣΧ) βασίζεται στην έγκαιρη και έγκυρη ανίχνευση αυτοαντισωμάτων, κάποια εκ των οποίων έχουν κλινική και προγνωστική σημασία 1-4. Στην κλινική πράξη ελέγχονται μια σειρά από αυτοαντισώματα και κυρίως αυτά έναντι των λείων μυικών ινών (SMA, smooth muscle antibodies), αντι-πυρηνικών αντισωμάτων (ANA, anti-nuclear antibodies), αντισωμάτων κατά μικροσωμίων ήπατος-νεφρών (anti-LKM, anti-liver kidney microsomal antibodies, αντι-μιτοχονδριακών αντισωμάτων (AMA, anti-mitochondrial antibodies), αντισωμάτων κατά του κυτταροπλάσματος των ουδετεροφίλων (ANCA, anti-neutrophil cytoplasmic antibodies) 3,4. Αυτοαντισώματα και αυτοαντιγόνα σχετιζόμενα με τα αυτοάνοσα νοσήματα του ήπατος, τις ιογενείς ηπατίτιδες και τις έξω-ηπατικές αυτοάνοσες διαταραχές τους.
Η ανίχνευση των περισσοτέρων αντισωμάτων γίνεται με τις συμβατικές μεθόδους του έμμεσου ανοσοφθορισμού (ΕΑΦ) και της ELISA ή συνδυασμό των δύο και για μεμονωμένα αυτοαντισώματα μπορεί να επαναληφθεί ανάλογα με τις οδηγίες του κλινικού ιατρού και τις πρακτικές του κάθε εργαστηρίου.
Σκοπός: Η ανάπτυξη πρωτότυπης μεθόδου όπως αυτής με βάση την ανάλυση πολυπλεξίας σήματος με φωτοβολία (xMultiple Analyte Profiling Luminex Μethodology; xMAP) για την ανίχνευση αυτοαντισωμάτων με διαγνωστική, κλινική και προγνωστική σημασία για τα αυτοάνοσα νοσήματα του ήπατος και την επαγόμενη από τους ιούς ηπατιτίδων αυτοανοσία.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι με τη δοκιμασία xMAP μπορούμε να προσδιορίσουμε έως 100 διαφορετικούς ειδικούς δείκτες (στην περίπτωσή μας αυτοαντισώματα) σε έως και 96 δείγματα με ένα μόνο πείραμα (single run), γίνεται σαφές ότι ένας ερευνητής βιο-ιατρικής μπορεί να εκτελέσει έως 9600 (96 X100) δοκιμασίες χρησιμοποιώντας μόνο ένα πλακίδιο, κάτι που δεν είναι δυνατό με καμιά από τις υπόλοιπες τεχνικές.
Μέθοδοι: Μετά την εξοικείωση με τις συμβατικές μεθόδους ανίχνευσης αυτοαντισωμάτων και συγκεκριμένα με τον έμμεσο ανοσοφθορισμό, την ανοσοαποτύπωση και την ELISA, θα αναπτυχθούν in house μέθοδοι ανίχνευσης αυτοαντισωμάτων σε μοριακό επίπεδο με ανοσοαποτύπωση και ELISA. H παράλληλη χρησιμοποίηση των μεθόδων αυτών θα επιτρέψει τόσο τη σύγκριση και ανάλυση των αντίστοιχων αποτελεσμάτων, όσο και τον υπολογισμό της αναλυτικής ευαισθησίας και ειδικότητας για κάθε μια από τις μεθόδους.
Αυτοαντιγόνα σχετιζόμενα με τα ΑΝΗ και τις ιογενείς ηπατίτιδες θα συνδεθούν το καθένα με διαφορετικά χρωματισμένα με φθορισμό μικροσφαιριδία υπό συνθήκες οι οποίες διατηρούν την αντιγονικότητα των πρωτεϊνών, έτσι ώστε να αναπτυχθούν 20 σετ συμπλέγματος αυτοαντιγόνων/ μικροσφαιριδίων για την ταυτόχρονη ανίχνευση αντισωμάτων. Η ευαισθησία και η ειδικότητα της μεθόδου θα συγκριθεί με μια ποικιλία από συμβατικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται στο εργαστήριο (ELISAs, ανοσοφθορισμός, ανοσοαποτύπωση) στα ίδια δείγματα.
Θα μελετηθούν ασθενείς με αυτοάνοσα και ιογενή νοσήματα του ήπατος καθώς και παθολογικοί και υγιείς μάρτυρες.
Βιβλιογραφία
1. Bogdanos DP, Baum H, Vergani D. Antimitochondrial and other autoantibodies. Clin Liver Dis 2003;7:759-77, vi.
2. Bogdanos DP, Invernizzi P, Mackay IR, Vergani D. Autoimmune liver serology: current diagnostic and clinical challenges. World J Gastroenterol 2008;14:3374-87.
3. Dalekos GN, Zachou K, Liaskos C, Gatselis N. Autoantibodies and defined target autoantigens in autoimmune hepatitis: an overview. Eur J Intern Med 2002;13:293-303.
4. Zachou K, Rigopoulou E, Dalekos GN. Autoantibodies and autoantigens in autoimmune hepatitis: important tools in clinical practice and to study pathogenesis of the disease. J Autoimmune Dis 2004;1:2.
