Το αντικείμενο της συγκεκριμένης διατριβής είναι η μελέτη της σύνδεσης λιποδιαλυτών βιταμινών με πρωτεινικά και λιπιδικά μόρια. Η χαμηλή διαλυτότητα σε υδατικά διαλύματα των λιποδιαλυτών βιταμινών αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για την επαρκή διαθεσιμότητά τους σε υδατικά διαλύματα. Η χρήση πρωτεινικών μορίων και αμφίφυλων λιπιδικών υπερδομών (λιποσωμάτων) μπορεί να αποβεί χρήσιμη αφού αυξάνει την διαλυτότητά τους, χωρίς να αλλάζει τον υδρόφιλο χαρακτήρα του μέσου. Η κατανόηση των μοριακών μηχανισμών με τους οποίους αυτό επιτυγχάνεται με την εφαρμογή βιοφυσικών και βιοχημικών τεχνικών θα χρησιμεύσει ώστε να επιτευχθεί οξειδωτική προστασία των βιατμινών απο το χημικό τους περιβάλλον, έλεγχος του ρυθμού αποδέσμευσης απο τον φορέα ή προσδέτη (ligand) με αποτέλεσμα αποδοτικότερη μεταφορά- απομάκρυνση και βιοδιαθεσιμότητα λιποδιαλυτών ουσιών και βιταμινών ειδικότερα. Η τροποποιημένη βιοδραστικότητα- βιοδιαθεσιμότητα των εγκλωβισμένων ή συνδεδεμένων βιταμινών σχετίζεται με τις τροποποιημένες φυσικοχημικές τους ιδιότητες και κατ επέκταση με την διαφοροποιημένη ικανότητα διαπέρασης των κυτταρικών μεμβρανών.
Με βάση τα παραπάνω θα βρεθούν τρόποι προστασίας των βιταμινών ανάλογα με την έκταση, τα χαρακτηριστικά και το μέσο σύνδεσης με πιθανές εφαρμογές σε τρόφιμα και φαρμακευτικά παρασκευάσματα.