Wed, 2013-04-17 12:24 | 
Περίληψη
Η τάση που επικρατεί σήμερα στους χώρους της εκπαίδευσης είναι η συνεκπαίδευση των παιδιών, αναπήρων και μη, στα πλαίσια της γενικής τάξης. Για να ευωδοθεί ο σκοπός της συνεκπαίδευσης κρίνεται απαραίτητη η προετοιμασία των παιδιών της γενικής τάξης ώστε να επιτευχθεί η ομαλή ένταξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες στις γενικές τάξεις. Για το λόγο αυτό κρίνεται απαραίτητη η διερεύνηση των γνώσεων και των αντιλήψεων που έχουν σχετικά με την αναπηρία. Συνήθως, επικρατούν προκαταλήψεις τις οποίες οι μαθητές φέρνουν από την οικογένειά τους ή το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, που δεν ανταποκρίνονται με την πραγματικότητα. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, η κατανόηση και οι γνώσεις των μαθητών σχετικά με την αναπηρία είναι περιορισμένες (Diamond, 1996 & Woodward 1995 στο Laws & Kelly, 2005. Nabors & Keyes, 1997). Αξίζει να τονιστεί ότι όπου εφαρμόστηκε συστηματική παρέμβαση ενημέρωσης με σκοπό τη διάλυση των μύθων και την κοινωνική αλληλεπίδραση των μαθητών με και χωρίς αναπηρίες, αναπτύχθηκαν θετικότερες στάσεις (Clunies – Ross & O’Meara 1989, στο McGregor & Forlin 2005).
Η επιτυχής ένταξη των μαθητών με αναπηρία στα γενικά σχολεία εξαρτάται κατά ένα μεγάλο βαθμό από την αποδοχή ή όχι των συμμαθητών τους και τη μεταξύ τους θετική αλληλεπίδραση. Η έρευνα αποδεικνύει ότι η στρατηγική της ανάγνωσης επιλεγμένων βιβλίων και η πραγματοποίηση σχετικών δραστηριοτήτων μπορεί να αποδειχθεί μια αποτελεσματική μέθοδος αλλαγής των στάσεων. Όπως αναφέρουν οι Baskin & Harris (1984) η παιδική λογοτεχνία μπορεί να αποτελέσει μια ουσιαστική μέθοδος παρέμβασης.
Ειδικότερα σκοπός αυτής της εργασίας είναι:
- Η διερεύνηση της κατανόησης, των αντιλήψεων και της στάσης των μαθητών Δ΄, Ε΄ και Στ΄ τάξης του Δημοτικού σχολείου, (ηλικίας 10-12 ετών), προς την αναπηρία.
- Η υλοποίηση παρέμβασης στους μαθητές της Δ΄ και Ε΄ τάξης, με εργαλείο παιδικά λογοτεχνικά βιβλία και στόχο την αύξηση της κατανόησης και την τροποποίηση τυχόν αρνητικών στάσεων και αντιλήψεων προς την αναπηρία
